In zijn verslag aan het federale parlement over de Kaaimantaks besluit het Rekenhof dat er ondanks de aangescherpte kaaimantaks 2.0 belangrijke knelpunten blijven, zowel bij de toepassing van deze complexe wetgeving als bij de controles. De fiscus heeft het moeilijk om de oprichters en begunstigden van buitenlandse juridische constructies te identificeren omdat informatie ontbreekt en stromannen en tussengeschoven vennootschappen worden gebruikt. Ook bij de controles zijn er een aantal knelpunten waaronder gebrekkige gegevens en zware procedures. Het Rekenhof stelt voorts vast dat de opbrengst van de Kaaimantaks, die niet precies kan worden bepaald, wellicht beduidend lager is dan oorspronkelijk begroot. Het Rekenhof beveelt aan de wetgeving op bepaalde punten aan te passen, de toegang tot gegevens te verbeteren, alle kennis over dit onderwerp te centraliseren, de controles nauwgezetter op te volgen en te evalueren en ook de kaaimantaks in zijn geheel te evalueren.
